Architect Van Elslande

PlaatsVeurne
FunctieVan Elslande was architect. Het merendeel van zijn gebouwde oeuvre situeert zich in de Westhoek (Veurne, Diksmuide, Alveringem, Nieuwpoort, Ieper). Tijdens de wederopbouw was Van Elslande werkzaam in Kaaskerke, Lampernisse, Merkem, Nieuwpoort, Pervijze, Pollinkhove, Sint-Jacobskapelle, Stuivekenskerke, Ramskapelle en vooral Veurne. Daarnaast was hij expert voor de schatting van oorlogsschade, opmeter zowel voor particulieren als voor de Rechtbank van Oorlogsschade, de Rechtbank van Eerste Aanleg en het Vredegerecht kanton Veurne en deskundige voor het Centraal Bureau van Hypothecair Krediet. Hij was lid van een aantal architectenverenigingen; in 1919 werd hij briefwisselend lid van de Société Centrale d'Architecture de Belgique (effectief lid in 1942) en in 1920 van de West-Vlaamse Koninklijke Bouwmeesterskring. Naast zijn beroep als architect ambieerde hij ook een politieke carrière als liberaal. Hij was medeoprichter van het anti-klerikale strijdblad "De Wekker" (1913), van de liberale "Samenwerkende Maatschappij 'Ons Huis'"(1928) en van een liberale vrouwenbond en vakbondsafdeling te Veurne. Hij was ook provincieraadslid (1932-1945), gemeenteraadslid te Veurne (1936-1945) en arrondissementscommissaris voor het arrondissement Veurne-Diksmuide (1946-1955). Daarenboven was hij lid van diverse commissies en comités. Hij was briefwisselend lid van de West-Vlaamse afdeling van de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen en zetelde in het Beschermingscomité voor Volkswoningen arrondissement Veurne, de Commissie voor de Rationalisering der Landelijke Gebouwen en de Provinciale Commissie voor de 'opschik van werkmanswoningen'. Hij zetelde ook in het bestuur van de ziekenbond "Help U Zelf" en in de raad van beheer van het Instituut de Lovie.
Bestaansperiode07/02/1890 - 30/05/1962
IdentificatiecodeBE PAWV
Architect en politicus Camille Van Elslande werd geboren in Veurne in een familie van meubelmakers. Hij volgde een opleiding aan de Ecole des Arts Décoratifs et Industriels in Brussel (Elsene) en liep stage bij de Brusselse architect Gabriël Charle (1868-1919). In 1927 behaalde hij via de middenjury een diploma als 'tekenleraar in middelbare scholen voor jongens'. Vlak na zijn studies in 1912 huwde hij met Lydie Léonard. Ze kregen samen een dochter. In 1960 ontving hij voor zijn politiek engagement de 'erkentelijkheidspenning der liberale partij van België'.